ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
نادان از نظر امام صادق
به نام خدا. امام صادق علیه السّلام : یکی از ویژگی های نادان این است که قبل از شنیدن پاسخ می دهد و پیش از آن که بفهمد به مخالفت بر می خیزد٬ و ندانسته داوری می کند . بحارالانوار جلد 62. امشب 25 شوال شهادت آن امام عظیم و مغز متفکر شیعه است. تسلیت باد بر همه ی پیروان و شیعیان و آزاداندیشان. 309 .
پست 308 : به قلم دامنه. به نام خدا. مکتب فکری پُست مدرنیسم یک رخنه علیه ی مبانی مدرنیسم است. از نظر پست مدرن ها، نه حقانیت یک گزاره و نه بطلان آن را نمی توان با قاطعیت اثبات کرد. قانع کنندگی، یک امر روان شناختی ست، نه یک امر معرفت شناختی.
اما از نظر مدرنیست ها، اگر کسی بتواند مدعای خود را به گزاره های واضح برساند، همه ی انسان ها باید این گزاره ها را قبول کنند. پست مدرن ها این مورد را مورد مناقشه قرار دادند. هفت فیلسوف به عنوان پیامبران زمینی مدرنیسم، با رخنه در مبانی مدرنیسم در واقع موجب پست مدرنیسم شدند. هیوم. کانت. مارکس. فروید. نیچه. فوکو. راسل. هر یک با یکی از جملات رخنه آمیز خود.
مثلا هیوم گفته: احساسات و غرایز ممکن نیست تابع عقل شود. کانت گفته : عقل ما آینه نیست، عینک است.
مارکس گفته: منافع طبقاتی به نحوه ی نگرش ما به جهان تاثیر می گذارد. فروید گفته : ساحت وجود انسان دایره بسیار وسیعی ست و ما فقط به قطاعی از این دایره آگاهی داریم.
نیچه گفته: انسان ها نه تابع معرفت، که تابع قدرت
هستند. میشل فوکو هم همین مفهوم قدرت نیچه را مزیّن کرده.
و راسل هم گفته: همه ی ما به دنبال قدرت هستیم یعنی اراده ی معطوف به قدرت. بنابراین، پست مدرن ها از آراء همین هفت فیلسوفی بهره جستند که خود مدرنیست بودند.
و دامنه ضمن برائت از مبانی مدرنیسم و پست مدرنیسم و تاکید اکیدش بر جهان بینی الهی و قرآنی، این بیت مولوی را تقدیم می دارد.
بر دو چشمت داشتی شیشه کبود
زان سبب عالم کبودت می نُمود
پست 307 : به قلم دامنه. به نام خدا. او آقای ابراهیم طالبی دارابی ست. فرزند مرحوم کِل محمود. از عموزادگان خوب ماست. وی مردی خوش گو و قصه دانی ماهر و بذله گویی قهّار است. به واسطه ی نسبت نزدیک با روانشاد یوسف رزاقی یعنی شوهر خواهرش، رابطه ی ما دوستان با او بسی صمیمی ست.
مهمان نواز است. با حضور عمو یوسف عزیز، زمستانهای سرد در خونه اش پشمک و پشت زیک می زدیم با چه صفایی. از باغاتش خیلی نوش جان کردیم.
خاطره ی دامنه: قبل از فرار شاهنشاه آریامهر!! از ایران یعنی اوائل زمستان 1357، من شبی بر در و دیوار خونه ی پدری او شعار مرگ بر شاه نوشتم و در رفتم. روزی او در قحطی شدید نفت، از انبار نفت آقای محمد حسین مهاجر دو حلب نفت گرفت و داشت می آمد خونه اش. در کوچه ی نزدیک خونه ی یوسف مرا دید. سریع گفت:
«ریکا اِورین تِه .. !! .. اَمه کَت تَن بَنوشتی مرگ بر شاه؟»
من ترسیدم و منکر شدم. ولی اون با همان دو دست نفت و با لج و غضب، چندین لگد آب دار و دیدنی زد بر ران و کمر من. و من آی خندیدم آی بعدها بعدها.
بقیه ادامه